- Όθων Ηλιόπουλος
- Έλενα Ακρίτα
- Ευάγγελος Αποστολάκης
Επομένως, για αρχή, φαίνεται ότι δεν θα επιδιώξει να μπει στην Βουλή με τον παραπάνω τρόπο, δηλαδή με μια σειρά διαδοχικών παραιτήσεων.
Σε πρώτο χρόνο φαίνεται να είναι δικαιολογημένη η επιλογή αυτή έτσι ώστε να προλάβει να ενημερωθεί για όλα τα πολιτικά θέματα από τους συνεργάτες του. Και για να αποφύγει συγκρούσεις και υπερέκθεση οι οποίες θα τον φθείρουν.
Επιπλέον, απαλλαγμένος από τον φόρτο της κοινοβουλευτικής παρουσίας, η οποία απαιτεί χρονοβόρα προετοιμασία, θα έχει την δυνατότητα να αφοσιωθεί στην κατάστρωση της στρατηγική την οποία θα κρίνει ως καταλληλότερη για να κερδίσει το κόμμα του τις επόμενες εκλογές.
Αυτό το είδος καταμερισμού εργασιών, δηλαδή της εκπλήρωσης της κοινοβουλευτικής παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ από την κοινοβουλευτική ομάδα και της κατάστρωσης του εκλογικού σχεδιασμού από τον ίδιο, έχει πλεονεκτήματα. Επιπλέον, θα μπορεί να αφιερώσει χρόνο για να επιδοθεί στην προσέλκυση νέων ψηφοφόρων με το να έρχεται σε απευθείας επαφή με τους πολίτες. Θεωρούμε δεδομένο ότι θα αξιοποιήσει το "Κασσελάκης effect", δηλαδή την δυνατότητα του να κερδίζει από την αδιαμεσολάβητη επαφή με τον κόσμο.
Όμως, σίγουρα θα υπάρξει ένα οριακό σημείο πέρα από το οποίο η απουσία του από την Βουλή θα λειτουργεί ανάποδα, προκαλώντας φθορά. Κάτι σαν τον νόμο της φθίνουσας απόδοσης.
Για τους λόγους αυτούς θα πρέπει να κρατήσει το κοινό του σε εγρήγορση.
Ένας τρόπος για να αποτρέψει την φθορά, τον πρώτο καιρό που δεν θα είναι στην βουλή, είναι να προσπαθήσει να περάσει στην κοινωνία το μήνυμα ότι ο Μητσοτάκης είναι υπό κατάρρευση. Ότι όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτές, στελέχη και ψηφοφόροι πρέπει να είναι σε εκλογική ετοιμότητα διότι ο Μητσοτάκης δεν θα βγάλει τετραετία. Κάτι το οποίο δεν είναι και πολύ απίθανο μετά τις αλλεπάλληλες καταστροφές του καλοκαιριού του 2023. Η στρατηγική αυτή θα δίνει παράλληλα το μήνυμα ότι ο Κασσελάκης δεν θα είναι εκτός βουλής για 4 χρόνια. Θα είναι για πολύ λιγότερο.
Εξάλλου, η πρώτη εκλογική αναμέτρηση με την οποία θα έρθει αντιμέτωπος, δεν θα αργήσει. Τον Ιούνιο το 2024 θα γίνουν οι ευρωεκλογές. Επομένως, θα πρέπει πράγματι να υπάρξει αυτή η εκλογική ετοιμότητα. Θα μπορούσε, ενδεχομένως, να θέσει τον εαυτό του "επικεφαλής" του ευρωψηφοδελτίου. Για συμβολικούς λόγους. Για να ζητήσει ο ίδιος προσωπικά την ψήφο, άρα και την εμπιστοσύνη, των πολιτών. Κι αν εκλεγεί, να παραχωρήσει την θέση του. Ή και να την κρατήσει. Είναι ρίσκο αλλά αν πετύχει τότε θα πιστωθεί ολόκληρη την επιτυχία. Και αν πετύχει πολύ τότε θα μπορέσει να διατυπώσει και ένα αίτημα να γίνουν εθνικές εκλογές.
Επιπλέον, φαίνεται ότι ο Μητσοτάκης θα επιδιώξει να μεταφέρει στην Ελλάδα το δίλημμα "ή εγώ ή η ακροδεξιά", όπως έκανε στην Γαλλία ο Μακρόν με την Λεπέν. Ένα τέτοιο δίλημμα θα μπορούσε να εγκλωβίσει τους δημοκρατικούς πολίτες να επιλέξουν "το μη χείρον βέλτιστον", δηλαδή τον Μητσοτάκη.
Σε αυτό το πλαίσιο, η εκλογή Κασσελάκη, με την δυναμική την οποία έχει, χαλάει τα σχέδια του Μητσοτάκη για έναν στάσιμο ΣΥΡΙΖΑ στο 10-15% και μια άνοδο της ακροδεξιάς τόσο ώστε να μπορεί να δημιουργήσει το παραπάνω δίλημμα. Για την δημιουργία τέτοιου διλλήμματος δεν απαιτείται να δείξει μεγάλα ποσοστά η ακροδεξιά. Αρκεί να πλησιάσει ή να ξεπεράσει οριακά τα ποσοστά ΠΑΣΟΚ ή ΣΥΡΙΖΑ.
Θεωρούμε βέβαιο ότι ο Μητσοτάκης θα επιδιώξει να ανέβει στην ατζέντα η συζήτηση γύρω από την ακροδεξιά για να την πριμοδοτήσει, τόσο όσο χρειάζεται, για την δημιουργία του ψευτοδιλήμματος. Εάν το σύστημα Μητσοτάκη αναπαράγει καθημερινά τον "ακροδεξιό κίνδυνο" τόσο στην Βουλή όσο και στα ΜΜΕ, τότε αυτός ο κίνδυνος θα επέλθει ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Ο Κασσελάκης θα πρέπει να αποφύγει το δόλωμα του Μητσοτάκη και να μην συμπράξει στην τεχνητή διόγκωση της ακροδεξιάς. Θα πρέπει να μην τον παρακολουθεί σε αυτό. Θα πρέπει να μεταφέρει συνεχώς την συζήτηση στο κόμμα του και στον ίδιο.
