Στο άρθρο αυτό προσπαθούμε να εντοπίσουμε τί συμβαίνει με το "ακαταδίωκτο" που θεσμοθέτησε η Κυβέρνηση Μητσοτάκη υπέρ της σκιώδους Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για το δυστύχημα των Τεμπών. Προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε σε τί εξυπηρετεί. Ποια ανάγκη οδήγησε στην θέσπισή του. Το πρώτο ζήτημα το οποίο προκύπτει είναι η ίδια η ύπαρξη της Επιτροπής. Αφενός, ήδη από τον Ιανουάριο του 2023 υπάρχει νέος Οργανισμός Διερεύνησης Ατυχημάτων ο οποίος κρύβεται. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι έχει την αρμοδιότητα να παρέμβει αλλά και μεταβατική διοίκηση για να το πράξει. Αφετέρου, η πράξη σύστασής της Επιτροπής προδίδει αυτό που αναδείξαμε πρώτοι: ότι η χώρα δεν έχει Υπουργό Μεταφορών. Το επόμενο ζήτημα το οποίο δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο είναι ότι η τροπολογία για το ακαταδίωκτο υπογράφεται από τον Υφυπουργό Μεταφορών κι όχι φυσικά από τον Γεραπετρίτη. Ακόμα ένα θέμα στο οποίο "σκοντάφτουμε" είναι ότι στο έργο της σκιώδους Επιτροπής δεν περιλαμβάνεται η απόδοση ευθυνών διότι αυτό αποτελεί αντικείμενο της ήδη υφιστάμενης δικαστικής έρευνας. Δεν το λέμε εμείς αυτό, ο Γεραπετρίτης το είπε. Όμως, ο Υπ. Εσωτερικών Μάκης Βορίδης διέψευσε τον Γεραπετρίτη σε συνέντευξή του. Επιπλέον, όσο και αν ανατρέξαμε στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας και στα πρακτικά της συζήτησης στην Βουλή, δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε την ανάγκη την οποία εξυπηρετεί. Τέλος, αναρωτιόμαστε, αφού ο Μητσοτάκης υπέδειξε με επιστολή του στον Ντογιάκο να λάβει η δικαιοσύνη υπόψη το πόρισμα της σκιώδους Επιτροπής, το ακαταδίωκτο σημαίνει ότι δεν θα κληθούν να το αναπτύξουν προφορικά ή να απαντήσουν σε ερωτήσεις σε ενδεχόμενη ποινική δίκη? Τελικά, μένουμε με ερωτήματα χωρίς απαντήσεις.
