.jpg)
Ο δικηγόρος δεν υπέχει ποινική ευθύνη για την παράθεση γεγονότων ή τη διατύπωση αξιολογικών κρίσεων του εντολέα του, με την σύνταξη αγωγών, εγκλήσεων κλπ., που συντάσσονται με εντολή του εντολέως του και βρίσκονται μέσα στα πλαίσια της εντολής αυτής.
Ακολουθήστε μας στο BlueSky, στο mastodon, στο twitter και στο Facebook
Το παραπάνω σκεπτικό αποτυπώνεται στην υπ' αρ. 24-239/18.11.2024 Διάταξη της Εισαγγελέως Εφετών Αθηνών Ουράνιας Σταθέα, η οποία εκδόθηκε ύστερα από προσφυγή κατά της απορριπτικής διάταξης του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών με την οποία απορρίφθηκε εν μέρει η έγκληση κατά δικηγόρου.
Η διάταξη αφορά σε περιπτώσεις στις οποίες κατηγορεί κάποιος τον δικηγόρο ότι διέπραξε εξύβριση, συκοφαντική δυσφήμιση ή ψευδή καταμήνυση για όσα γράφει (ο δικηγόρος) στο δικόγραφο. Εξάλλου, όσα γράφει ο δικηγόρος στο δικόγραφο, αποδίδονται στον εντολέα του κι όχι στον ίδιο.
Σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη αλλά και την πάγια νομολογία, ο καλόπιστος δικηγόρος ο οποίος αγνοεί την αναλήθεια όσων του είπε ο πελάτης του, δεν φέρει ευθύνη διότι λειτουργεί στο πλαίσιο της εκτέλεσης της εντολής που του έδωσε ο εντολέας του.
Ειδικότερα, η εν λόγω διάταξη επαναλάβει εν μέρει το πάγιο σκεπτικό προηγούμενων αποφάσεων (ενδ. ΑΠ 1568/1997) σύμφωνα με τις οποίες ο νομίμως διορισμένος δικηγόρος έχει υποχρέωση να υπερασπίζει τον εντολέα του ενώπιον κάθε δικαστηρίου και ενώπιον κάθε αρχής.
Ο δικηγόρος δεν υπέχει ποινική ευθύνη για την παράθεση γεγονότων ή τη διατύπωση αξιολογικών κρίσεων του εντολέα του, με την σύνταξη αγωγών, εγκλήσεων κλπ., που συντάσσονται με εντολή του εντολέως του και βρίσκονται μέσα στα πλαίσια της εντολής αυτής.
Τούτο γίνεται δεκτό και όταν πρόκειται για λόγια του ιδίου του συνηγόρου και ασφαλώς ισχύει και στην περίπτωση υποβολής μήνυσης ή έγκλησης ή κατάθεσης αγωγής, προτάσεων ή σημειώματος, οπότε το περιεχόμενο αυτών των δικογράφων αποδίδεται πάντα στον εντολέα και όχι στον ίδιο τον συνήγορο
Όταν ο συνήγορος, ενεργώντας καλόπιστα και μη γνωρίζοντας την αναλήθεια εκείνων που εκθέτει ενώπιον των αρμοδίων δικαστικών οργάνων, ενεργεί σε εκτέλεση νομίμου καθήκοντος (κατά την ΑΠ 912/1998, όπ.π.) έχει δεσμίαν αρμοδιότητα υλοποίησης της εντολής που έλαβε παρά του εντολέως του, και η όποια υποβολή στον Εισαγγελέα ή το Δικαστήριο της φερόμενης ως αναληθούς έγκλησης ή μηνυτήριας αναφοράς ή αγωγής κλπ δικογράφων, αποτελεί, τρόπον τινά, «υπηρεσιακή ενέργεια» και υποχρέωση, χωρίς να έχει τούτος τον υπερχειλή εκείνον δόλο που απαιτείται τόσο για το αδίκημα της ψευδούς καταμήνυσης, όσο και για τα αδικήματα της εξύβρισης και της συκοφαντικής δυσφήμησης.
Διότι ο συνήγορος δεν ενεργεί εν προκειμένω «ιδίω ονόματι», αλλά ως δικηγόρος προς προστασία των συμφερόντων και υλοποίησης των επιθυμιών και υποδείξεων του εντολέως του.
Μόνο στην περίπτωση που ο δικηγόρος έχει προσωπική εμπλοκή με την υπόθεση, και πείθει λ.χ. άλλον να τελέσει άδικες πράξεις, τότε μόνον θεμελιώνεται ευθύνη του ως ηθικού αυτουργού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η διάταξη αυτή (όπως και το βούλευμα 29/2020 ΣυμβΕφΑθ) δεν στηρίζει την ανυπαρξία ποινικής ευθύνης του δικηγόρου (και) στο άρθρο 367ΠΚ, όπως γίνεται στην ΑΠ 912/1998, το οποίο καταργήθηκε τον Φεβρουάριο του 2024 με το άρθρο 136 περ. α) του Ν. 5090/2024.
Πηγή από την οποία αντλήσαμε το αρχείο της διάταξης είναι ο ιστότοπος metondikigoro.gr
Ακολουθήστε μας στο BlueSky, στο mastodon, στο twitter και στο Facebook
Photo by Scott Graham on Unsplash
